Και εγώ αυτό θα πω κάποια στιγμή στα παιδιά μου. Στην κοιλιά μου δεν πρόκειται να σας ξαναβάλω για να ξαναγεννηθήτε και να ξαναρχίσετε, για αυτό μην στεναχωριέστε και κοιτάτε μπροστά.
Μεγάλη κουβέντα το μπροστά. Εγώ μπροστά έχω ένα διαζύγιο. Νοιώθω σαν τον Τιτανικό και το διαζύγιο είναι το παγόβουνο. Ωχ το βλέπω να έρχεται αργά αργά αλλά σταθερά πάνω μου.
Θα ήθελα να κοιμόμουν και αύριο το πρωί να έχουν τελειώσει όλα. Να έχω βρει μια δουλειά, να έχει βγει το διαζύγιο, να έχει τακτοποιηθεί ο πρώην, να έχω δώσει εξηγήσεις στα παιδιά, στους γονείς, στον εαυτό μου. Να ζω την καθημερινότητα όπως την ζω τώρα αλλά και τελείως διαφορετικά. Είμαι κουρασμένη σήμερα. Χάνω αναμνήσεις και ροή σκέψεων. Θέλω εδώ και τώρα την ζωή που δεν ζω.
Στο τέλος του μήνα πηγαίνουμε στο δικηγόρο και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Καιρός ήταν.
Πέρασα πολλά χρόνια σιωπής, μοναξιάς και απόρριψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου