Για Σένα

Κάποτε μιλούσαμε για μια βουτιά στην θάλασσα της ζωής που κάναμε και βαθιά-ρηχά, ζεστά-κρύα, δύσκολα-εύκολα θα το παλεύαμε και θα πιάναμε στεριά. Δεν παίρνω ούτε μια λέξη πίσω. Και ξέρω ότι δεν παίρνεις μια λέξη πίσω ούτε και εσύ.

Όταν είσαι μακριά μου, χιλιομετρικά μακριά μου, γιατί ουσιαστικά μακριά μου δεν είσαι ποτέ, είναι σαν να μην υπάρχει αέρας να ανασάνω. Όλα μου φαίνονται άνοστα, ανούσια, κενά. Ακόμα και η σοκολάτα που τόσο μου αρέσει έχει γεύση χόρτου. Περιμένω με λαχτάρα ένα σου τηλέφωνο, ένα σου μήνυμα, μια σου αναπάντητη. Όχι για να ξέρω τόσο ότι με σκέφτεσαι, ξέρω ότι με σκέφτεσαι αλλά για να ξέρω ότι είσαι καλά. Είναι ζούγκλα εκεί έξω.

Κάποτε μιλούσαμε για τις στιγμές μας. Πόσο τέλειες είναι, πόσο πάθος έχουν, πόσο αγνές φαντάζουν στα μάτια της ψυχής μας. Και τώρα είναι πιο πολύ από την αρχή, πιο πολύ από όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε ποτέ. Δεν παίρνω ούτε μια λέξη πίσω. Και ξέρω ότι δεν παίρνεις μια λέξη πίσω ούτε και εσύ.

Όταν είσαι κοντά μου, δίπλα μου, είναι σαν να είμαι στον παράδεισο. Έτσι θα είναι ο παράδεισος, να αισθάνεσαι ολόκληρος και γεμάτος. Το μυαλό μου αδειάζει από οτιδήποτε και ξεκουράζεται. Ακόμα και τις στιγμές που λόγο των συνθηκών ζωής έχω ένταση αρκούν μερικές στιγμές μαζί σου να με ηρεμήσουν. Είσαι ο άνδρας μου, ο σύντροφός μου.

Και αν μιλώ εδώ για μας, είναι γιατί δεν μπορώ να μιλήσω αλλού για μας, έτσι θα δανειστώ τους στίχους του ποιητή:

Έτσι μιλώ για σένα και για μένα
Επειδή σ’ αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού

Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
Δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
Είναι νωρίς ακόμη
Μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα

Είμ’ εγώ, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, μ’ ακούς