Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μέχρι την Τρίτη πρέπει να παραδώσω εργασία και έχω κάνει από τις 7 ασκήσεις μόνο τις 3. Έχω κολλήσει στην 4 και δεν λέω να ξεκολλήσω. Το χειρότερο είναι ότι έλεγα πόσο μου αρέσει η φετινή θεματική ενότητα και πόσο καλά τα πάω με το αντικείμενο της. Και ερωτώ τον εαυτό μου:-Τι δουλειά έχεις σε αυτή την ηλικία να διαβάζεις για πανεπιστήμιο; Και μάλιστα προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών. Τς, τς, τς Να σου πω εγώ, καμιά. Άντε παράτα τα κορίτσι μου (κορίτσι...λέμε...τώρα), να κοιτάξεις λίγο περισσότερο τον σύντροφό σου, τα παιδιά σου, τα σπίτια σας, τα αυτοκίνητα. Εκείνη την δουλειά που έλεγες;
Γμτ... δεν απαντάει. Ή δεν τον ακούω. Τον εαυτό μου. Πάω να φάω κάτι.
1 σχόλιο:
Η μάθηση δεν έχει ηλικία.
Είναι αγέραστη και παντοτινή.
Δημοσίευση σχολίου