Τρίτη 12 Ιουνίου 2007

12 Ιουνίου 2007

Βοήθεια! Πάλι με πονάει το στομάχι μου.
Όποιος είπε ότι ο άνθρωπος μπορεί να είναι ευτυχισμένος με ότι και αν συμβαίνει στην ζωή του, ότι η ευτυχία είναι μια εσωτερική καθαρά διεργασία που δεν έχει να κάνει με εξωτερικούς παράγοντες ή γκουρού ήταν ή μλκ.
Εγώ λέω, πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να πραγματοποιηθεί η ευχή σου. Και όταν πραγματοποιηθεί ξέρεις αν μπορείς να την αντέξεις σαν πραγματικότητα, ξέρεις αν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που ζήτησες; Γιατί καλό είναι να κάνουμε όνειρα και σχέδια για το μέλλον, αλλά όταν αυτά πραγματοποιούνται συχνά πυκνά έχουν παραμέτρους που δεν τις είχαμε υπολογίσει και εκεί σκάει η σαπουνόφουσκα και πέφτεις στα μαλακά ή στα σκληρά, ανάλογα με το πόσο ψηλά είχες ανέβει και τι υπόβαθρο είχες από κάτω πριν την απογείωση.
Εγώ ήθελα από μικρή να παντρευτώ και να ανοίξω σπίτι και να κάνω παιδιά. Χωρίς καμιά πίεση από το περιβάλλον μου. Να έχω έναν άνθρωπο - σύντροφο δίπλα μου, να με κοιτάει και να τον κοιτάω στα μάτια. Πίστευα ότι αυτός ο άνθρωπος θα είναι μοναδικός για μένα και εγώ για αυτόν.
Αργότερα μου πουλήσανε το παραμύθι ότι δεν πρέπει να σε κοιτάει και να τον κοιτάς στα μάτια αλλά να κοιτάτε στην ίδια κατεύθυνση και λίγο πιο μετά το άλλο παραμύθι ότι όλοι μπορούν να κάνουν χωριό με όλους. Και εγώ τα έχαψα αυτά τα παραμύθια και σπατάλησα πολύ χρόνο, πολύ κόπο και πολύ ιδρώτα για να τα δω να παίρνουν σάρκα και οστά αλλά άνθρακας ο θησαυρός.
Και όλα αυτά τα χρόνια έφεραν σιγά σιγά απωθημένα και θυμό και λύπη για όλα αυτά που δεν έζησα, για όλα αυτά που έζησα, για κουβέντες...που έμειναν μετέωρες για πάντα. Σημασία έχει ότι αυτό που έζησα με έφερε ως το τώρα και το τώρα να μόλις έγινε πριν και το μετά έγινε τώρα. Είναι ασύλληπτο πόσο γρήγορα το αύριο γίνεται σήμερα και το σήμερα γίνεται χτες. Και το χτες έχει ακόμα πόνο μέσα του.
Πρέπει να καεί το παρελθόν μέσα μου για να ζεσταθούν τα σχέδια για το μέλλον.

1 σχόλιο:

Agorafoviagr είπε...

"Ξέρεις αν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που ζήτησες;". Πολύ όμορφη ερώτηση φίλη μου. Γενικά το άρθρο είναι πολύ όμορφο και έτσι με προβληματισμούς πολύ εύστοχους. Νομίζουμε ότι κάτι θα μας κάνει ευτυχισμένους και το ζητάμε και το ζητάμε και όταν έρθει μπορεί να μας βλάψει γιατί δεν ήταν τελικά για εμάς. Το πιστεύω αυτό που αναρωτιέσαι. Και πιστεύω ότι πολλές φορές ζητώ πράγματα που νομίζω ότι θα μου κάνουνε καλό. Είναι αυτός ο εγωισμός απέναντι στη ζωή. Η ζωή ξέρει πότε θα μας φέρει κάτι. Αλλά εμείς εκεί, να βιαστούμε να μη μάθουμε να έχουμε υπομονή.....Πόσο έξω πέφτουμε σε πολλά....Καλό σου βράδυ φίλη μου.
Με αγάπη πάντα
Agorafoviagr