Ό,τι έχει ξαναβιωθεί μέσα μας σαν ονειροπόληση παραμένει άφθαρτο. Και είναι οι μόνες βιωμένες περιοχές του εαυτού μας όπου ξαναγυρίζει πολλές φορές η σκέψη για να ξεκουραστεί.
Καταπιάνομαι ακόμα με όνειρα καιρών τ' ουρανού σκοτεινών τόσο που αν πας εκείνη τη στιγμή να μ΄αγκαλιάσεις πασαλείβεσαι άστρα.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες. Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας .
Είμαστε το αρνητικό του ονείρου. Και ζούμε τη φθορά πάνω σε μιαν ελάχιστη πραγματικότητα.
Το ποσοστό της ομορφιάς που μου αναλογούσε, το ξόδεψα όλο; Όχι ακόμα, όχι εγώ.
Κάθε τι τρομαχτικό είναι στο απώτατο βάθος του έρημο και αβοήθητο.
Δεν καταλαβαίνω σημαίνει είμαι μοναχός.
Καταπιάνομαι ακόμα με όνειρα καιρών τ' ουρανού σκοτεινών τόσο που αν πας εκείνη τη στιγμή να μ΄αγκαλιάσεις πασαλείβεσαι άστρα.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη - Μα που γύριζες. Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας .
Είμαστε το αρνητικό του ονείρου. Και ζούμε τη φθορά πάνω σε μιαν ελάχιστη πραγματικότητα.
Το ποσοστό της ομορφιάς που μου αναλογούσε, το ξόδεψα όλο; Όχι ακόμα, όχι εγώ.
Κάθε τι τρομαχτικό είναι στο απώτατο βάθος του έρημο και αβοήθητο.
Δεν καταλαβαίνω σημαίνει είμαι μοναχός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου