Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Τελικά Οι Γιορτές Είναι Για Τα Παιδιά

Ξεκινήσαμε Δευτέρα πρωί για Αθήνα - Αττική. Ένα χρόνο η αδελφή μου στο καινούριο σπίτι - εις το βουνό ψηλά εκεί - αλλά δεν είχα πάει. Λόγια λόγια από τους γονείς μας, λόγια από τα παιδιά συμφώνησα να πάμε για τα Χριστούγεννα.
Αν εξαιρέσουμε την παραμονή των Χριστουγέννων το βράδυ που πήρα και τα τρία παιδιά και προσπαθήσαμε να κατέβουμε στο The Mall αλλά τελικά δεν τα καταφέραμε και ξαναγυρίσαμε πίσω. Και ανήμερα των Χριστουγέννων το βράδυ που πήγαμε κινηματογράφο στο Kosmopolis και το αυτοκίνητο μετά αρνήθηκε πεισματικά να ξεκινήσει από βλάβη στην αντλία βενζίνης που φτιάχτηκε ευτυχώς την άλλη μέρα το μεσημέρι. Την ένταση στις στιχομυθίες με την αδελφή μου για το τάδε και το δείνα. Το κακό ύπνο με τα παιδιά που γκρίνιαζαν μέσα στον ύπνο τους. Και ότι γύρισα άρρωστη πίσω.
Αν εξαιρέσουνε όλα αυτά ήταν ανεκτά Χριστούγεννα. Ελπίζω σε κάποια καλύτερη και ηρεμότερη Πρωτοχρονιά.

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Χρόνια Πολλά Και Καλά

Το 1897 η 8χρονη Βιρτζίνια έστειλε ένα γράμμα στην εφημερίδα The New York Sun.
Dear Editor,
Είμαι 8 χρόνων. Μερικοί από τους μικρούς μου φίλους λένε ότι δεν υπάρχει Aη-Βασίλης. Ο μπαμπάς μου λέει "Αν το δεις στην The Sun, έτσι θα ’ναι". Παρακαλώ, πείτε μου την αλήθεια. Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;

Virginia O'Hanlon

Ο εκδότης της εφημερίδας, Francis P. Church, ανταποκρίθηκε στην επιστολή της μικρής, δίνοντας την απάντησή του μέσα από ένα σημείωμα στην εφημερίδα. Το σημείωμα αναδημοσιευόταν από τότε κάθε χρόνο μέχρι το 1949, οπότε σταμάτησε να εκδίδεται το έντυπο.
Βιρτζίνια, οι φίλοι σου κάνουν λάθος. Έχουν επηρεασθεί από τον σκεπτικισμό της εποχής μας. Δεν πιστεύουν παρά μόνο ό,τι βλέπουν. Νομίζουν ότι τίποτα δεν υπάρχει αν δεν μπορούν να το αντιληφθούν με το μικρό τους το μυαλό. Όλα τα μυαλά Βιρτζίνια, ανεξάρτητα από το αν είναι ενήλικων ή παιδιών, είναι μικρά. Σ' αυτό το τεράστιο σύμπαν ο άνθρωπος είναι ένα μικρούτσικο έντομο, ένα μυρμήγκι, όσον αφορά την διάνοιά του, σε σχέση με τον απέραντο κόσμο γύρω του, όπως μετριέται με την έλλογη ικανότητά του να συλλάβει όλη την αλήθεια και τη γνώση. Ναι, Βιρτζίνια, ο Άγιος Βασίλης υπάρχει.

Υπάρχει όπως σίγουρα υπάρχει η αγάπη και η γενναιοδωρία και η ευλάβεια και ξέρεις ότι σ' αγκαλιάζουν και δίνουν στη ζωή σου ομορφιά και χαρά. Αλίμονο! Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε ο Aη-Βασίλης. Θα ήταν τόσο ζοφερός όσο αν δεν υπήρχαν Βιρτζίνιες. Δεν θα υπήρχε η αγνή πίστη των παιδιών, η ποίηση, η φαντασία που κάνει υποφερτή την ύπαρξή μας. Δε θα είχαμε χαρά παρά μόνο με τις αισθήσεις και την όραση. Το εξωτερικό φως με το οποίο η παιδικότητα γεμίζει τον κόσμο θα σβήσει.

Δεν πιστεύεις στον Aη-Βασίλη! Μπορεί επίσης να μη πιστεύεις τις νεράιδες. Μπορεί να πείσεις τον μπαμπά σου να προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν όλες τις καμινάδες την παραμονή των Χριστουγέννων για να πιάσουν τον Αη-Βασίλη, αλλά ακόμη και αν δεν τον δεις να κατεβαίνει, τι θα αποδείκνυε αυτό; Κανένας δεν βλέπει τον Αη-Βασίλη αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχει ο Αη-Βασίλης. Τα πιο σπουδαία πράγματα στον κόσμο είναι εκείνα τα οποία ούτε οι μεγάλοι ούτε τα παιδιά μπορούν να δουν. Είδες ποτέ νεράιδες να χορεύουν στα ξέφωτα; Σίγουρα όχι, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι δεν υπάρχουν. Κανένας δεν μπορεί να αντιληφθεί ή να φανταστεί όλα τα θαύματα που είναι αόρατα και δεν μπορείς να τα δεις στον κόσμο.

Μπορείς να χωρίσεις τα τμήματα μιας παιδικής κουδουνίστρας και να δεις τι είναι αυτό που κάνει το θόρυβο, αλλά υπάρχει ένα πέπλο που καλύπτει τον αόρατο κόσμο, το οποίο ούτε ο δυνατότερος άνθρωπος, ούτε η συνενωμένη δύναμη των δυνατότερων ανθρώπων που έχουν ζήσει δεν θα μπορούσαν να το τραβήξουν. Μόνο η πίστη, η ποίηση, η αγάπη, η φαντασία μπορούν να τραβήξουν αυτήν την κουρτίνα και να δει και να περιγράψει την υπερφυσική ομορφιά και δόξα πίσω της. Είναι όλα πραγματικά; Α, Βιρτζίνια, σ' αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει τίποτα πραγματικό και μόνιμο.

Δεν υπάρχει Αη-Βασίλης; Δόξα τω Θεώ ζει και θα ζει για πάντα. Μετά από χιλιάδες χρόνια από τώρα Βιρτζίνια, ίσως 10 φορές 10.000 χρόνια από τώρα, θα συνεχίσει να δίνει χαρά στην καρδιά των παιδιών.

Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο Καινούριος Χρόνος.

Francis P. Church,
New York Sun, 1897

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Κύριες Πρωτεύοντες Ελάσσονες Ορίζουσες Υποπινάκων

Παρέδωσα την δεύτερη εργασία στο ΕΑΠ. Αν πετύχω 7 θα είναι άριστα γιατί δεν έγραψα όλα τα θέματα. Τώρα προσπαθώ να κατεβάσω ένα σύγγραμμα γραμμικής άλγεβρας αλλά πέφτει συνέχεια η σύνδεση. Το ψάχνω σε torrent αλλά δεν το έχω βρει ακόμα.
Πήραν τα πιτσιρίκια βαθμούς, οι πρώτοι του μικρού στο δημοτικό και οι δεύτεροι της μικρής στο γυμνάσιο. Καλά πήγαν. Και θα την πω την αμαρτία μου, την Τρίτη που έπαιρνε βαθμούς ο μικρός το ξέχασα και τους πήρε μόνος του, έτσι αύριο Πέμπτη θα πάω στο σχολείο να μιλήσω λίγο με τον δάσκαλο. Σήμερα που πήρε η μικρή βαθμούς πήγα και μίλησα με αρκετούς καθηγητές της. Ξέρω πως είναι υποχρέωση μου αλλά κάπου δειλιάζω να μιλήσω με ανθρώπους για τα παιδιά μου. Έχω δεχτεί σκληρή κριτική για αρκετά θέματα σε σχέση με την ανατροφή τους με κυριότερο τότε που παραλίγο να χαθεί ο μικρός. Ορίστε ξέχασα την μικρή στα αγγλικά.Επέστρεψα. Πέντε λεπτά με το ρολόι άργησα, ούτε τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες της δεν είχαν πάει να πάρουν οι γονείς τους. Τότε που παραλίγο να χαθεί ο μικρός, έλεγα ότι το ξεπέρασα αρκετά γρήγορα, αλλά έκανα λάθος με έτρωγε, για χρόνια ολόκληρα και ίσως ακόμα με τρώει.
Καμιά φορά σκέφτομαι γιατί να σκέφτομαι τόσο πολύ, τόσο βαθιά, θέματα που με προβληματίζουν και καταλήγουν να με στεναχωρούν. Πόσα γεγονότα που ζούμε δεν μας κατατρέχουν μια ολόκληρη ζωή συνειδητά ή ασυνείδητα και μιζεριάζουν την καθημερινότητα μας.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Έχω Νεύρα

Σήμερα παραδίδω την δεύτερη εργασία στο ΕΑΠ και μπορώ να πω με κάθε βεβαιότητα ότι θα είναι χειρότερη από την πρώτη. Στην πρώτη πέτυχα ένα 7.4 σε αυτή αν πιάσω την βάση καλά θα είναι. Γμτ, πλησιάζουν και οι γιορτές. Τα νεύρα μου.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007

Δεν Έχει Ηλεκτρικό

Το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου, 12.00 το μεσημέρι,
κατεβάζουμε όλοι για 15 λεπτά το διακόπτη!!!
Διαμαρτυρόμαστε έτσι έμπρακτα για τις νέες εξοντωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ!!!

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Όχι Άλλο Κάρβουνο

Θα γράψω για ένα παιχνίδι που παίζω εδώ και λίγες μέρες στο ίντερνετ. Το ανακάλυψα δυστυχώς αργά για να μπορέσω να παίξω σε πραγματική ώρα αρκετά επεισόδια. Δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ. Γράφω εδώ γιατί θέλω να εξωτερικεύσω τις σκέψεις μου αλλά δεν θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν. Έτσι και αλλιώς δεν θα αναφερθώ σε κανέναν συγκεκριμένα.
Αυτό που με έχει ενοχλήσει στο forum είναι η γκρίνια που δυστυχώς δεν είναι κάτι που το συναντάς μόνο σε forum. Στήθηκε ένα παιχνίδι απίστευτα ολοκληρωμένο, είναι ελεύθερο να παίζει όποιος θέλει μέσω ίντερνετ και όλο για κάτι γκρινιάζουν. Είναι δύσκολοι οι γρίφοι, είναι εύκολοι οι γρίφοι, δίνεται άπλετα η βοήθεια, δεν δίνεται βοήθεια, ωπ μας αιφνιδιάσατε και δεν μπορέσαμε να παίξουμε, ωπ είναι όλα προβλέψιμα και δεν έχει σασπένς κ.τ.λ.
Είσαι σε ένα παιχνίδι με ορισμένους κανόνες, άλλους τους ξέρεις άλλους όχι. Παίξε, οι όροι είναι ίδιοι για όλους. Δεν έχω πάει στο εξωτερικό, δεν έχω παίξει παιχνίδια σε σελίδες άλλων χωρών, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο έλληνας σαν νοοτροπία και όχι ο άνθρωπος σαν ψυχολογία, ποτέ και με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένος. Εκεί που θα πει είναι τέλειο, θα σκεφτεί, αλλά θα μπορούσε να ήταν πιο τέλειο, να είχε εκείνο και το άλλο. Και αρχίζει την γκρίνια. Και αυτό συμβαίνει σε όλα.
Ο κόσμος γύρω σου είναι κακομαθημένος και γκρινιάζεις για αυτό, αλλά όταν κάνεις εσύ παιδιά τα κάνεις πιο κακομαθημένα από κάθε άλλον που έχεις συναντήσει. Ο συνάδελφος στην δουλειά τέλειωσε ένα απίστευτο project αλλά εσένα το ένα σου μυρίζει και το άλλο σου βρωμάει, όταν η δική σου δουλειά είναι μέτρια και δεν χολοσκάς να δουλέψεις για να την τελειοποιήσεις. Το φιλικό σου ζευγάρι είναι ευτυχισμένο, αλλά εσύ σκέφτεσαι ότι δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια σχέση και αν υπάρχει που θα πάει θα φθαρεί με το πέρασμα του χρόνου και δεν νοιάζεσαι για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και σου ζητάει λίγη αγάπη, λίγη προσοχή, λίγη εμπιστοσύνη, για να βρείτε και εσείς τον μαγικό κρίκο που δένει ζωές για πάντα.
Κάτσε και στρώσε τον κώλο σου κάτω και φτιάξε εσύ κάτι παρόμοιο, πιο τέλειο, από αυτό που έχεις μπροστά σου. Αν μπορείς και έχεις τα κότσια κάντο.
Δυστυχώς κανένας δεν μπαίνει στα παπούτσια του άλλου όχι γιατί δεν μπορεί αλλά γιατί δεν θέλει. Και δεν θέλει γιατί θέλει πόνο και κόπο για να μπεις στα παπούτσια του άλλου.
Όπως λέει και ο λαός όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Ορίστε, άρχισα και εγώ την γκρίνια.