Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Φύση

Χτες το βράδυ που πήγαμε μια βόλτα θάλασσα και είδαμε γυρνώντας ένα υπέροχο φεγγάρι - αν και ήταν μια φετούλα - να αχνοφέγγει πίσω από τα σύννεφα.
Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας την κόρη στο σχολείο, τα σύννεφα είχαν ακουμπήσει πάνω στα βουνά και πάνω πάνω ένα μικρό συννεφάκι το πιο ψηλό φωτιζόταν από τον ήλιο που έβγαινε από πίσω. Μέχρι να φτάσουμε στο σχολείο ολόκληρη σειρά από συννεφάκια φωτιζόταν από τον ήλιο που έβγαινε πίσω τους.
Και το απόγευμα πηγαίνοντας τον γιο στα αγγλικά, τα βουνά ακόμα είχαν πνιγεί από σύννεφα στα χρώματα ενός πρώιμου ηλιοβασιλέματος με λίγο γκρίζο, και ο μικρός υποστήριζε ότι τις στιγμές που ζούμε, μπορεί να τις ξαναζήσουμε, όμοιες, σαν δυο σταγόνες νερό.

1 σχόλιο:

George είπε...

Τι όμορφες φωτογραφίες περιγράφεις!! Καλημέρα.