Νοσοκομείο Για Άλλη Μια Φορά

Δεν το πιστεύω αυτό που ζω ώρες ώρες. Πάλι έτρεχα για το χέρι του μικρού στο νοσοκομείο. Κακώς πολύ κακώς που πήγα σε ιδιώτη γιατρό πριν δύο βδομάδες, γιατί ταλαιπωρηθήκαμε πάρα πολύ μέσα στην Πάτρα. Με τον ορθοπεδικό και με τον ακτινολόγο δεν μπορούσα να βγάλω άκρη γιατί δεν συμπίπτανε τα ωράρια τους αλλά ούτε και το σκεπτικό τους. Και δουλειά καλή δεν έγινε αφού μας είπε να κρατήσουμε τον γύψο τρεις βδομάδες και από την πρώτη μέρα τον ενοχλούσε ο γύψος στον αντίχειρα και αφού κάπως τον διόρθωσα την δεύτερη βδομάδα παραπονέθηκε ότι ο γύψος γδέρνει το δέρμα του. Αυτή την φορά τον πήρα και πήγαμε στο Καραμανδάνειο.
Ευτυχώς του τον βγάλανε το γύψο, του έκαναν ακτινογραφία και του ξαναβάλανε γύψο για άλλες δύο βδομάδες. Καλύτερα γιατί δεν είναι παιδί να τον αφήσουν έτσι να το προσέχει. Βέβαια ταλαιπωρηθήκαμε, σε νοσοκομείο πήγαμε, παιδάκια χτυπημένα και πονεμένα είδαμε, μια μητέρα έκλαιγε για το μωράκι της έξω από την κλειστή πόρτα του ιατρείου γιατί μέσα έκλαιγε το μωράκι καθώς προσπαθούσαν να βρουν φλέβα για ορό καθότι είχε κάποια λοίμωξη είτε στα αυτιά είτε στον λαιμό και περνούσαν τα λεπτά και δεν βρίσκανε, θυμήθηκα και εγώ τα δικά μου με τον γιο που του έβαλαν 15 μερών παιδί βελόνα για ορό στο κεφαλάκι του και μετά όλη μέρα είχα σκηνές νοσοκομείου και ακόμα τις έχω μπροστά στα μάτια μου αλλά είμαι πολύ πιο ήσυχη τώρα γιατί ξέρω ότι του έκαναν καλή δουλειά.
Δεν τα πάω καλά με τα νοσοκομεία, αλλά τα προτιμώ από τους ιδιώτες γιατρούς για ατυχήματα ή έκτακτα περιστατικά έστω σαν διάγνωση γιατί σαν θεραπεία προτιμώ να αποφασίζω μόνη μου. Γιατί είναι παράλογο να πηγαίνω την κόρη στο Καραμανδάνειο και να λέω ότι πριν μια βδομάδα είχα τον γιο με τα ίδια ακριβώς συμπτώματα και τον πήγα στο νοσοκομείο του Ρίου και του έκαναν καλλιέργεια υγρού από τον λαιμό για να δουν αν είναι μικρόβιο ή όχι αυτό που είχε και κατέληξαν μετά από 24-48 ώρες ότι δεν είναι μικρόβιο και να παίρνει αφού ταλαιπώρησε το παιδί υγρό από τον λαιμό του και να κάνει εκείνη την στιγμή “καλλιέργεια” και να μου λέει ότι είναι μικρόβιο και τσουπ αντιβίωση, λες και είναι καραμέλα γιατί δεν θα περάσει αλλιώς και θα κάνουν πύο οι αμυγδαλές του και άλλα τέτοια χαριτωμένα, και να το παίρνω το παιδί σπίτι και να αποφασίζω να μην του δώσω αντιβίωση και σε δυο μέρες απύρετη να γυρίζει στο σχολείο της. Όπως δεν είναι δυνατόν να πηγαίνω το παιδί στο νοσοκομείο του Ρίου κόκκινο, χωρίς πυρετό, μόνο κόκκινο δέρμα και να μην ξέρουν τι έχει, ούτε οι παιδίατροι ούτε οι δερματολόγοι και να μας γυρίζουν σπίτι χωρίς διάγνωση παρά μόνο μπορεί να έχει το ένα μπορεί να έχει το άλλο μπορεί να έχει το τρίτο και να με τρελαίνουν και από πάνω να μου λένε τι κάνετε έτσι κυρία μου, δεν έχει τίποτα το παιδί. Είναι κόκκινο το παιδί μλκ και εδώ μιλάμε για το δικό μου παιδί και το έκλεισα δύο βδομάδες στο σπίτι μλκ και δεν ήξερα τι έχει μλκ και ανησυχώ. Ναι είμαι μητέρα και ανησυχώ. Κατά το με λένε … και είμαι καλά.